De Laatste Foncke

“Het monstertje leeft, het leeft diep in mij.” – Luc De Vos

Jezus is al bijna tweeduizend jaar om sigaretten, dus hij kan elk ogenblik terugkomen. In afwachting daarvan is er de comeback van Tim Foncke.

In zijn eerste avondvullende voorstelling buigt de comedian zijn driften en demonen om tot harde grappen en genadeloze zelfspot. De mens komt uit de zee; de Foncke komt uit een zompige poel van alcohol, bloed, zweet en tranen. Hele takken van de stamboom zijn ook weer ten onder gegaan in die zomp. Ook Tim Foncke dreigde aldus te verzuipen – omdat hij die drenkeling wilde zijn. Gelukkig besefte de goede man dat het beter zou zijn als hij het moeras ruilde voor het podium. De avond waarop zijn roman ‘De wegwijzers mogen weg’ werd voorgesteld, danste hij een laatste wals met Lady Alcohol en toen brak hij met haar. Sindsdien leeft hij op de rand van de terugval.

‘De laatste Foncke’ is een roast. Van onwillige loketbedienden, ongevraagde televerkopers, Vlaamse schrijvers, Aalst, leraars, maar vooral van Tim Foncke, een mens met het hart op de juiste plaats maar met een monstertje in een kamer van zijn hart.

Aalstenaar Tim Foncke gold al enige jaren als een unieke stem in de Vlaamse comedy toen een uitgever hem een contract voor twee boeken aanbood. Na zijn debuut – het omstreden brievenboek ‘De geachten’ – besloot hij zich volledig aan het schrijven

te wijden. Hij leverde teksten voor Gunter Lamoots tv-programma ‘Superstaar’, schreef twee romans en toneelteksten en richtte het literair livecollectief ‘Moedig achterwaarts’ op. Nu – twintig jaar nadat hij debuteerde! – is de comedian terug.

“Brutaal, en niet te beroerd om zichzelf geregeld in de zeik te zetten.” - HUMO